strapić się

См. также в других словарях:

• strapić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. trapić (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trapić się – strapić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać smutek, przygnębienie, troskę; martwić się, niepokoić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trapił się swoim słabym zdrowiem. Strapił się bankructwem firmy, której akcje niedawno nabył. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• strapić — dk VIa, strapićpię, strapićpisz, strap, strapićpił, strapićpiony «przyprawić kogoś o zmartwienie, troskę, smutek; zmartwić» To go bardzo strapiło. Strapiła go ta wiadomość. strapić się «odczuć smutek, troskę; zmartwić się» Strapić się czyjąś… …   Słownik języka polskiego

• zmartwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pogrążyć się w smutku; zasmucić się, strapić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmartwił się chorobą żony. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zmartwić — dk VIa, zmartwićwię, zmartwićwisz, zmartw, zmartwićwił, zmartwićwiony «stać się przyczyną czyjegoś smutku, czyjejś zgryzoty; zasmucić» Matkę zmartwiła choroba syna. Zmartwić nauczyciela nieposłuszeństwem. zmartwić się «pogrążyć się w smutku,… …   Słownik języka polskiego

• podłamać — dk IX, podłamaćmię, podłamaćmiesz, podłamaćłam, podłamaćał, podłamaćany podłamywać ndk VIIIa, podłamaćmuję, podłamaćmujesz, podłamaćmuj, podłamaćywał, podłamaćywany 1. pot. «osłabić czyjąś odporność psychiczną, lekko przygnębić, zmartwić»… …   Słownik języka polskiego

• zmartwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zmartwićwię, zmartwićwi, zmartwićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować, że ktoś stanie się smutny; zasmucić, strapić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bardzo zmartwiło mnie jej nieszczęście. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień